Tekst volgt.
Tekst volgt.
Zowel het kind als de ouders hebben recht op informatie. Het kind krijgt een duidelijke uitleg die hij begrijpt. Dan weet hij wat er gaat gebeuren en kan hij beter meewerken aan een behandeling. De ouders krijgen alle informatie, zodat ze kunnen beslissen over de behandeling van hun kind.
Ouders moeten toestemming geven voor onderzoek en behandeling van hun kind. Als het goed is, betrekken ze hun kind hierbij. Ook de zorgverlener wil weten wat het kind zelf vindt. Als de zorgverlener vindt dat het besluit van de ouders schadelijk is voor het kind, hoeft hij dat niet op te volgen. Hij probeert de ouders dan op andere gedachten te brengen. In uitzonderlijke gevallen mag de mening van het kind volgen, als hij dat zelf ook het beste vindt.
In spoedgevallen mag de zorgverlener handelen zonder toestemming van de ouders. Hij moet dan direct handelen om nare gevolgen voor het kind te voorkomen.
De ouders kunnen een medische behandeling voor hun kind weigeren, bijvoorbeeld een bloedtransfusie. Soms loopt een kind gevaar door een weigering van de ouders. De zorgverlener mag de behandeling dan toch niet uitvoeren. In zo’n geval kan hij wel een maatregel van de kinderbescherming aanvragen, waardoor de ouders tijdelijk beperkt worden in hun gezag.
Een kind onder de twaalf jaar mag zelf geen behandeling weigeren, die zijn ouders én de zorgverlener noodzakelijk vinden. De zorgverlener zal alleen in bijzondere situaties een weigering van een kind volgen. Hij is er dan van overtuigd dat een kind voor zichzelf kan beslissen. Bijvoorbeeld wanneer een kind al lang ernstig ziek is en overziet hoe zwaar een behandeling voor hem wordt.
De ouders behartigen de belangen van hun kind. Zij hebben daarom het recht om bij de behandeling van hun kind te zijn. Vaak zal dat het kind geruststellen. Zij zijn niet verplicht om erbij te zijn.
De ouders mogen het medisch dossier van hun kind bekijken (inzien). Zij kunnen ook een kopie krijgen van het dossier of van een gedeelte daarvan. Meestal kijkt de zorgverlener dan mee. Hij kan dan meteen uitleg geven. Wanneer het dossier inzien niet in het belang van het kind is, mag de zorgverlener dit weigeren. De ouders kunnen hierover een klacht indienen. De zorgverlener mag kinderen onder twaalf jaar niet zelf hun dossier laten inzien. De ouders mogen het dossier wel aan hun kind laten lezen.
Het kind én de ouders hebben recht op volledige informatie. De hulpverlener moet de informatie zo geven dat het kind het ook begrijpt.
Het kind en de ouders moeten allebei toestemming geven voor een behandeling. Als één van hen de behandeling niet wil, zal de zorgverlener het kind niet behandelen. Hij zal proberen te bereiken dat ouders en kind het met elkaar eens worden. In spoedgevallen met gevaar voor het kind, mag de zorgverlener het kind zonder toestemming behandelen.
Wil een kind een bepaalde behandeling, waar zijn ouders het niet mee eens zijn? Dan gaat die behandeling meestal niet door, omdat de ouders ook toestemming moeten geven. Als het kind de behandeling toch wil, kan de zorgverlener besluiten om hem toch te behandelen. Soms zal hij kijken of de behandeling direct nodig is. Misschien kan de behandeling worden uitgesteld totdat het kind zestien jaar is en zelf mag beslissen over een medische behandeling.
Voor een behandeling zonder toestemming van de ouders moeten zij wel betalen. Ouders zijn verplicht om de kosten voor verzorging en opvoeding van hun kind te betalen.
Als het kind niet wil dat zijn ouders worden geïnformeerd, kunnen de ouders geen toestemming geven voor de behandeling. Dan moet de zorgverlener besluiten of hij het kind behandelt. Meestal probeert hij het kind te overtuigen om zijn ouders erbij te betrekken. Als dit niet lukt, moet de zorgverlener inschatten of het kind voor zichzelf kan beslissen. In dat geval kan de zorgverlener hem behandelen zonder de ouders te informeren. Soms is het in het belang van het kind om de ouders niet te informeren. Bijvoorbeeld vanwege de veiligheid van het kind of bij een ongewenste zwangerschap.
Wanneer een kind een behandeling niet wil, kan niemand dat afdwingen. Ook de ouders niet. De zorgverlener mag het kind dan niet behandelen. Hij moet er wel van overtuigd zijn dat het kind de gevolgen van zijn keuze kan overzien. Wanneer behandeling noodzakelijk is, overlegt de zorgverlener met het kind. Hij zoekt naar een andere behandeling of kijkt of uitstel mogelijk is.
De ouders mogen bij een behandeling zijn van hun kinderen van twaalf tot zestien jaar. Als hun kind dat niet prettig vindt, kan de zorgverlener vragen of de ouders (even) weg gaan.
De ouders en het kind mogen allebei het medisch dossier inkijken. Het kind kan er bezwaar tegen maken dat zijn ouders zijn dossier lezen. Als de zorgverlener denkt dat het kind daarover kan beslissen, laat hij de ouders zijn dossier niet inzien. Het kind kan ook zelf vragen of hij zijn dossier mag lezen. De zorgverlener kijkt of het kind dit aankan.
Omdat de ouders en het kind toestemming moeten geven voor een behandeling, krijgen zij beiden informatie. Een kind kan de zorgverlener vragen om zijn ouders niet in te lichten. De zorgverlener zal dit niet doen, als hij denkt dat het kind daarover zelf kan beslissen.
Vanaf zestien jaar mogen jongeren zelf beslissen over hun medische behandeling. Zij hebben dezelfde patiëntenrechten als volwassenen.
Een jongere heeft vanaf zestien jaar recht op volledige informatie. De ouders krijgen die informatie niet meer. Behalve wanneer de jongere daarvoor duidelijk toestemming geeft.
Een jongere geeft zelf toestemming voor een behandeling. Toestemming van de ouders is niet meer nodig. Dus ook als de ouders het er niet mee eens zijn, kan de jongere worden behandeld. In spoedgevallen mag de zorgverlener hem behandelen zonder zijn toestemming. Een jongere mag een bepaalde behandeling weigeren. De zorgverlener moet dan de beslissing van de jongere opvolgen. Zelfs als die medisch noodzakelijk is en de ouders en zorgverlener de behandeling aanraden.
De ouders mogen niet meer bij de behandeling van hun kind zijn. Als een jongere dat zelf graag wil, mogen ze er natuurlijk wel bij zijn.
Een jongere mag zelf zijn medisch dossier inzien en heeft daarvoor geen toestemming van zijn ouders nodig. Hij kan ook een kopie van het dossier of een gedeelte daarvan krijgen. De ouders mogen zijn dossier niet inzien. Dat mag alleen op verzoek van hun kind.
Een jongere kan zelf bepalen naar welke zorgverlener hij gaat. Natuurlijk moet er dan wel plaats zijn bij de zorgverlener. En het is altijd verstandig om te checken of de zorgverzekering de kosten vergoed.
Tekst volgt.
Wij zijn open voor nieuwe inschrijvingen. Vul het formulier volledig in. U ontvangt binnen 72 uur een bevestiging van onze praktijk per mail.
Heeft u nog verdere vragen? Dan kunt u een telefonische terugbelafspraak maken.
Neem hiervoor contact op met onze doktersassistente.
U kunt uw gegevens bekijken, via de huisarts of online. Online kunt u uw gegevens bekijken met uw telefoon of computer, waar u ook bent. U logt in op een beveiligde website of app. U ziet de belangrijkste informatie zoals uw ziektes, uw medicijnen en uitslagen van onderzoeken.
Bij minder dringende klachten kunt ons een e-Consult sturen. Onze praktijk beantwoord uw vraag dan meestal binnen 48h. Omdat u niet belt scheelt dit ons inkomende telefoontjes en helpt dit ons om drukte te spreiden.
Neem contact op met de doktersassistente of klik op de knop
MijnGezondheid.net is een online omgeving waarmee u eenvoudig en snel gezondheidszaken bij uw huisarts of apotheek kunt regelen.
Informeer bij uw huisarts of apotheek of deze MijnGezondheid.net aanbiedt. Als aanvulling op het patiëntenportaal MijnGezondheid.net kunt u gebruik maken van de app MedGemak.
Herhaalrecepten vraagt u zoveel als mogelijk online aan. Dit scheelt de praktijk tal van telefoontjes. Dit levert direct tijdwinst op voor onze praktijk.
Herhaalrecepten vraagt u zoveel als mogelijk online aan. Dit scheelt de praktijk tal van telefoontjes. Dit levert direct tijdwinst op voor onze praktijk.
Via MijnGezondheid.net is het mogelijk om inzage in uw medisch dossier te verkrijgen. Het is mogelijk om inzicht te verkrijgen in onderstaande punten:
Je (huis)arts en apotheken kunnen hun computer aansluiten op het Landelijk Schakelpunt (LSP). Via het LSP kunnen ze jouw medische gegevens delen. Een andere zorgverlener kan die medische gegevens bekijken. In onderstaande video wordt kort uitgelegd hoe het LSP werkt als je op de huisartsenpost komt.
